Βιβλία
Ιζαμπέλ Αλιέντε για πάντα…
Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη
Ο Ιάπωνας εραστής
Ιζαμπέλ Αλιέντε
Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου
Ψυχογιός, 2016
σελ. 378
Ένας μεγάλος κι ανυπέρβλητος έρωτας μεταξύ δυο ανθρώπων που όλα τους χωρίζουν. Μια αέναη προσπάθεια να διατηρήσουν τη σχέση τους αναλλοίωτη μέσα στο χρόνο. Μια τρυφερή, μοναδική αγάπη που παρά την μυστικότητά της, παρά την «παρανομία» που τη διακρίνει είναι αξιοθαύμαστη, αξιοζήλευτη και αξιομνημόνευτη για την ιδιαιτερότητά της.
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε μας χαρίζει άλλο ένα στολίδι για τη βιβλιοθήκη μας.
Η κεντρική ηρωίδα, η μικρή Άλμα, Εβραϊκής καταγωγής, αναγκάζεται να αποχωριστεί την οικογένειά της, λόγω της Γερμανικής εισβολής στην Πολωνία και ζει πια με τους θείους της σε άλλη ήπειρο, στο Σαν- Φρανσίσκο, σε μια έπαυλη, με οικονομική άνεση κι ασφάλεια. Από την αρχή θα ψάξει τον «αντικαταστάτη» του αδερφού της που τόσο θα της λείπει και θα τον βρει στο πρόσωπο του ξαδέρφου της. Μαζί θα περνάνε την καθημερινότητα μα και τις δυσκολίες που θα προκύπτουν καθώς ο πόλεμος δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη καμιά χώρα. Ο τρίτος της παρέας θα είναι ο μικρός γιος του κηπουρού, ο Ιάπωνας Ιτσιμέι. Ένα διαφορετικό παιδί, μεγαλωμένο με αγάπη για τη γη, τα λουλούδια και τις πολεμικές τέχνες. Ένα παιδί με βαριά κληρονομιά το όνομα και το σπαθί της οικογένειάς του, μετανάστης στην Αμερική όπως πολλοί εκείνη την εποχή. Τα δυο αυτά αγόρια θα αποτελέσουν την «οικογένεια» για την Άλμα μόνο που στο πρόσωπο του Ιτσιμέι θα γνωρίσει τον αγνό παιδικό έρωτα που θα εξελιχθεί σε μια μεγάλη αγάπη.
Μετά την επίθεση στο Περλ- Χάρμπορ, οι Ιάπωνες θα σταλούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κι η Άλμα για δεύτερη φορά θα ζήσει τον αποχωρισμό με αγαπημένους της με πανομοιότυπο τρόπο. Η επαφή τους θα διατηρηθεί μέσω αλληλογραφίας μέχρι που η ζωή θα τους χωρίσει.
Στο σήμερα η Ιρίνα, μια νέα κοπέλα με τραυματικό παρελθόν, θα γνωρίσει στο γηροκομείο που εργάζεται την Άλμα, ηλικιωμένη πια, καθώς και τον εγγονό της, Σεθ. Η φιλία μεταξύ των δυο νέων θα γίνει ο μάρτυρας κρυφών επιστολών και δεμάτων στην Άλμα και των απουσιών της που θα τα ακολουθούν. Και οι αποκαλύψεις θα διαδέχονται η μια την άλλη.
Ένα κλασικό, θα το χαρακτήριζα, λογοτεχνικό έργο με τη χαρακτηριστική γραφή της Ιζαμπέλ Αλιέντε, μέσα σ’ ένα περιβάλλον με κοσμοϊστορικά γεγονότα και αλλαγές στο τοπίο της Ευρώπης και όχι μόνο καταφέρνει να διδάξει ιστορία, πολιτική, μα και ηθικές αξίες τόσο διαφορετικών λαών. Οι χαρακτήρες της πάντα γοητευτικοί μες στην ατέλειά τους. Το συναίσθημα πηγαίο, αναβλύζει και παρασύρει με την ορμή του τον αναγνώστη. Εδώ φυσικά θα πρέπει να συγχαρούμε και την κυρία Βασιλική Κνήτου για την μεταφραστική της δεινότητα.
Μήπως τελικά αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους είναι περισσότερα απ’ αυτά που τους χωρίζουν; Αγάπη, φιλία, απώλειες, πόνος, κατανόηση, σεβασμός, εκτίμηση, συμπαράσταση. Δεν είναι το όνομα που χαρακτηρίζει έναν λαό μα οι αξίες του και η δύναμη της ψυχής του.
