Συνεντεύξεις

Μαριέττα Κόντου: Μετανιώνω που δεν έκανα περισσότερα παιδιά

By  | 


 Μαριέττα Κόντου

Μητέρα του Βάιου (12,5) και του Τζώρτζη (11).

Βιβλίο: Τα μαγικά χέρια του Τσαγκαράκου.

 

966202_113412932197747_917478232_o

 

Για τα παιδιά μου:

Όταν έγινα μητέρα άλλαξε στη ζωή μου…  η «φορά» της…

Μετανιώνω που… δεν έκανα περισσότερα παιδιά.

Δεν μετανιώνω που… εξακολουθώ να τα χαϊδολογάω.

Η πιο ωραία στιγμή μου ως γονιός… χωρίς να μπορώ να ξεχωρίζω εύκολα στιγμές γιατί έτσι νιώθω ότι «κόβω» τις αναμνήσεις σε κομματάκια, ίσως θα μπορούσα να πω οι πιο έντονες ήταν όταν τους πρωτοκράτησα…

Η πιο δύσκολη στιγμή μου ως γονιός… αγωνίες που συνοδεύουν ασθένειες και παιδικά κλάματα που δεν έχω φάρμακο για να απαλύνω.

Αντικείμενα που φυλάω από το μεγάλωμα των παιδιών μου… πρώτες μπούκλες μαλλιών, ομφάλιος λώρος, πρώτα δοντάκια, ζωγραφιές, μουτζουρωμένες χαρτοπετσέτες, γράμματα στον Άη Βασίλη, πρώτα παπούτσια. Αυτά από ενθύμια.  Και μέσα μου, τα πάντα σαν ταινία που δεν σβήνει ποτέ, αγκαλιές, μαλώματα, φιλιώματα, διακοπές, οι πρώτες φορές στα πάντα, οι κατακτήσεις, οι σχολικές γιορτές, τα ξενύχτια και τα πηγαινέλα στα κρεβάτια, βουρκώματα, βλέμματα συγγνώμης, λατρείας και κυρίως τα «μαμά μην ανησυχείς, θα προσέχω…».

Με κάνει χαρούμενη όταν… τα βλέπω να μεγαλώνουν όπως τους αξίζει, ελεύθερα…

Μαζί τους θέλω… να ταξιδεύω και να βλέπω τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια.

τα μαγικά χέρια του τσαγκαράκου (1)

 

Για το βιβλίο:

Εμπνεύστηκα το βιβλίο… από τις δικές μου παιδικές εικόνες που με «ακολουθούσαν» και στον ύπνο μου και δεν θα ησυχάζαν αν δεν τις έκανα ιστορία!

Για να το γράψω χρειάστηκα… σβησίματα και μουτζουρώματα ένα σωρό!

Αγάπησα περισσότερο σε αυτό… ότι «ανακάτεψα» τρείς γενιές και η γεύση βγήκε πάλι νόστιμη!

Αν έλεγα σε μια πρόταση το μήνυμα του βιβλίου… αυτή θα ήταν «το δικό σου παλιό, το δικό μου καινούργιο, ένας κύκλος αγάπης που δεν κλείνει ποτέ».

Η πιο αγαπημένη μου στιγμή στο βιβλίο… σε μια από τις παρουσιάσεις σε δημόσιο νηπιαγωγείο μιας περιοχής που δεν θεωρείται προνομιούχος, ένα «μπουκέτο» πιτσιρίκια προ νηπίου και νηπίου, από διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετικές χώρες, έβγαλαν όλα αυθόρμητα τα παπούτσια τους για να κάνουν παρέα στον «ξυπόλητο τσαγκάρη» μου και μαζεύτηκαν γύρω μου με δίψα που δεν συναντώ πάντα σε χορτασμένα παιδιά…

IMG_1607

 

Τα παιδιά μου μου είπαν για το βιβλίο… Πότε θα γράψεις το επόμενο μαμά;

Η μητρότητα και η λογοτεχνία… Αμοιβαίος συναισθηματικός «θηλασμός».

 

Σύντομο βιογραφικό:

Γεννήθηκα κατακαλόκαιρο του ’72 στην Αθήνα  και είμαι ακόμη πολύ κοντά στο «τότε»…Ανήκω στη γενιά της «Αθλητικής Κυριακής», του Carnation, του «Λόλα, να ένα μήλο», του φυτολόγιου, των λευκωμάτων με τις αφιερώσεις, των εικόνων της Sarah Kay και των βιβλίων της Πηνελόπης Δέλτα, της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρρή. Θυμάμαι ακόμη την ασπρόμαυρη τηλεόραση, τις ελληνικές ται­νίες του Σαββατοκύριακου και το Θέατρο της Δευτέρας. Έζησα τις δασείες, τις οξείες, τις περισπωμένες και τις σχολικές ποδιές.
Σπουδές Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταπτυχιακό στη Συστημική Θεραπεία Ζεύγους και Οικογένειας, μετεκπαίδευσή στη Βιοθυμική Συγκινησιακή Ψυχοθεραπεία(Κλινική Ύπνωση) και διδακτορικό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κλείνουν ένα κύκλο Σπουδών, αν πούμε ότι ποτέ κλείνει…

Το «Συγγνώμη, μπορώ να πω κάτι;» είναι το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδ. Μίνωας, ακολουθούν «Ο φίλος μου ο Γκρεγκουάρ» και «Τα μαγικά χέρια του Τσαγκαράκου» από τις εκδ. Μεταίχμιο, ενώ το παραδοσιακό παραμύθι μου «Τα λευκά φτερά της Κορακίνας» τιμήθηκε με εύφημο μνεία το 2014 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.

 

Facebook: https://www.facebook.com/marietta.kondou

Σχολιάστε εδώ!