Βιβλία

Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια

By  | 


Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη

 

Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια

Μαίρη Κόντζογλου

Μεταίχμιο, 2015

σελ. 653

 

Απ’το Τσοτύλι ως την Καππαδοκία, τη Σμύρνη, τη Μερζιφούν, τη Σινασό, το Ταλάς και το Ανδρονίκι οι αγαπημένοι μας βιώνουν την αγάπη μα και το μίσος με αποκορύφωμα την ανταλλαγή πληθυσμών. Η ιστορία των ηρώων των Παλιών Ασημιών συνεχίζεται, ξεδιπλώνοντας μοναδικά τις όμορφες πτυχές της.

 

1919-1921: Η Σεβαστή Χατζηαβράμογλου επιστρέφει απ΄τη Μερζιφούν όπου αποχαιρέτησε τον αδερφό της Μποδοσάκη μα και τον έρωτα που άγγιξε την ψυχή της, τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ. Οι δύο ερωτευμένοι θα ξαναβρεθούν σύντομα μιας και θα τους δοθούν δυο ευκαιρίες μες στα επόμενα δύο χρόνια, όχι όμως πάντα με τις καλύτερες προοπτικές. Τελευταία πράξη στην Παναγία Καπουσή με παρόντες και τον πατέρα, Αβραάμ και το νέο πρόσωπο της ιστορίας, την Έλενα Μίλερ.
1922: Δύσκολες στιγμές περιμένουν τις γυναίκες Χατζηαβράμογλου. Το κακό όνειρο βγαίνει αληθινό. Οι άνδρες που φεύγουν απ΄το σπίτι, δεν επιστρέφουν ποτέ ξανά. Εκτός απ΄τον Ιορδάνη, τον παραγιό, που έρχεται ως υποψήφιος γαμπρός.
1923: Στο προσκήνιο εμφανίζεται η μοναχή Θεοπίστη μαζί μ’ ένα μωρό στο μοναστήρι των Παλιών Ασημιών. Εκεί, μπροστά στην μόνη Παναγιά που απεικονίζεται χαμογελαστή, θα παραδώσει το βρέφος στη Σεβαστή.
1925: Ο Ομέρ παίρνει το δρόμο της ανταλλαγής μαζί με τους συμπατριώτες του. Στη Σαλονίκη θα βρει ξανά τη φωνή του.
2004: Η Έλσα κι ο Άλεξ κάνουν το δικό τους ταξίδι, καταλήγοντας στη Μονή των Παλιών Ασημιών, εκεί που τους καλεί το παρελθόν.
Το μαγικό ταξίδι των ηρώων συνεχίζεται στα ίδια μέρη της Ανατολής , με την αγωνία του αναγνώστη στο αποκορύφωμα για την τύχη τους. Η Παναγία Καπουσή και η Μονή των Παλιών Ασημιών θα γίνουν οι δυο βασικές σκηνές του δράματος, αποδεικνύοντας γι άλλη μια φορά την κυρίαρχη θέση της θρησκείας στη ζωή των κατοίκων της Καππαδοκίας. Οι περιγραφές ολοζώντανες μας παίρνουν μαζί τους, οι νέοι χαρακτήρες ολοκληρώνουν τον καμβά κι η συγγραφέας μας αιχμαλωτίζει με τη γοητευτική της γραφή.

Ένα τοπίο μεγαλειώδες, μοναστήρια λαξευμένα σε βράχους, πολιτείες μακριά απ΄το φως του ήλιου, δερβίσηδες σε έκσταση και δύο άνθρωποι που γίνονται ένα μες στην αχλή ενός χαμάμ. Οι εποχές αλλάζουν, η ύλη χάνεται μα το πνεύμα, καθαρό επιζητά το απραγματοποίητο όνειρο.

 

00697_03

Σχολιάστε εδώ!