Βιβλία
Σαν τα φύλλα του καπνού
Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη
Σαν τα φύλλα του καπνού
Λία Ζώτου, Θοδωρής Καραγεωργίου
Ψυχογιός, 2014
σελ. 545
Από τη Σμύρνη μέχρι τα καπνοχώρια της Καβάλας και την μακρινή χώρα της Επαγγελίας. Εύποροι και φτωχοί, εργάτες και επιχειρηματίες σ΄ έναν μπλεγμένο κι αδιάσπαστο κύκλο. Όνειρο καλύτερης ζωής το κοινό τους μέλημα.
Η Αρετή Δρένιου, κόρη μεγάλου καπνέμπορα απ΄την Καβάλα θα γνωρίσει στο πανηγύρι του χωριού, που περνάει τα καλοκαίρια της, το Νικόλα Αρώνη, ένα φτωχό πια συνομήλικο της, πρόσφυγα από τη Σμύρνη. Οι δυο τους θα ταιριάξουν απόλυτα, θα περιπλανηθούν, θα παίξουν, θα ζωγραφίσουν και κυρίως θα γεμίσουν αγάπη τις παιδικές τους ψυχές και αναμνήσεις ένα κουτί, το κουτί που η Αρετή θα χαρίσει στον Νικόλα. Τα χρόνια που θα περάσουν ως την ενηλικίωσή τους θα «φουντώσουν» αυτή την αγάπη και θα την μεταλλάξουν σε έρωτα δυνατό και το κυριότερο αμοιβαίο. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα όπως θα θέλαμε, ιδανικά. Το ειδύλλιο θα αποκαλυφθεί και δεν θα είναι όλοι σύμφωνοι με αυτό. Οι δυο τους θα ορκιστούν αιώνια αγάπη. Μόνο που τότε ήταν παιδιά. Μόνο που τότε δεν σκέφτονταν το μέλλον και τις δυσκολίες του.
Στο σήμερα, ο Νίκολας έρχεται από την Αμερική, σ’ ένα ταξίδι αστραπή στην Ελλάδα, για να παραδώσει ένα δέμα-έκπληξη σε μια άγνωστή του παραλήπτρια και να βρει απαντήσεις στους δικούς του προβληματισμούς. Ένα ταξίδι πριν την μεγάλη απόφαση δέσμευσής του με τη Σίλβια .
Ένα απολαυστικό βιβλίο που ξεκινά με την ιστορία του ξεριζωμού και την εγκατάσταση των προσφύγων της Σμύρνης στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας και συνεχίζει με την ιστορία του καπνού, με όλες τις γοητευτικές του λεπτομέρειες, απ΄τη παραγωγή μέχρι την πώληση. Οι δύο συγγραφείς καταφέρνουν να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη με τον στρωτό και συνάμα περιγραφικό τους λόγο. Οι εικόνες, ζωντανές, ξεπηδούν απ΄τις σελίδες καθώς οι εποχές κι οι τόποι εναλλάσσονται. Τα γεγονότα σε κατακλύζουν, τα συναισθήματα πλούσια κι η ελπίδα πάντα ζωντανή. Οι ηθικές αξίες δοκιμάζονται στο παιχνίδι του εύκολου κέρδους. Κι ο αγνός και τίμιος άνθρωπος μεταλλάσσεται σε θηρίο. Μέχρι τη στιγμή που μια αφορμή θα φέρει μεταμέλεια… συγνώμη… και γαλήνη. Γιατί κάποιες σχέσεις δεν ξεχνιούνται ποτέ. Γεννιούνται, μεγαλώνουν, αλλάζουν κι όταν ακόμη σβήσουν, αφήνουν πίσω το άρωμα τους ζωντανό, σαν τα φύλλα του καπνού.
