Ναι, σωστά κατάλαβες, ένα βιβλίο, συγκεκριμένο όμως, είναι η λύση στα νεύρα, τον θυμό και την σίγουρα δικαιολογημένη έντασή σου (μιας και η καθημερινότητα είμαι βέβαιη ότι φροντίζει να έχεις συχνά αυτά τα συμπτώματα!).
Είναι η ΧΛΟΗ Χ*. Αλλά μπορεί να είναι και κάθε σκεπτόμενο παιδί. Μπορεί να είσαι και εσύ, που αν και ενήλικας, δεν μπορείς ((«you_can’t_help.» που λένε και οι Άγγλοι) να μην αφήνεις το μικρό παιδί που κρύβεται μέσα σου να σαρώνει τις σκέψεις και τις ενέργειές σου ώρες ώρες….
Η ΧΛΟΗ Χ* αγαπάει τους γονείς της. Ναι, τους αγαπάει, αλλά θεωρεί τον εαυτό της ατυχήσαντα ως προς τους γονείς της και επιθυμεί απεγνωσμένα μία άλλη οικογένεια. Κατά προτίμηση Καθηγητές Πανεπιστημίου, κατά προτίμηση εργαζόμενοι σε Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Η πισίνα θεωρείται προσόν αλλά δεν είναι απαραίτητη.
Γιατί πώς να ανεχτεί γονείς που την ονόμασαν Χλόη και την φωνάζουν γρασιδάκι;;; Γκαζόν δηλαδή! Πώς να συμβιβαστεί με γονείς που την παίρνουν από την ομορφότερη πόλη του κόσμου, την Αθήνα, και αντί να την πάνε διακοπές στις Γαλλικές ακτές την «μετακομίζουν» σε ένα χωράφι στην άκρη του πουθενά στην Κέρκυρα με μόνη παρέα (για αρχή) έναν γάιδαρο που τον αποκαλούν και κύριο;;;; Πώς; Όταν περνάει ένα ολόκληρο καλοκαίρι βοηθώντας τους να μετατρέψουν τον στάβλο (που -σημείωση-οι άνεργοι γονείς-γιατί ξεχάσαμε να το πούμε κι αυτό…-κληρονόμησαν) σε σπίτι; Βάφοντας, φτιάχνοντας έπιπλα, και πάλι βάφοντας, βάφοντας, βάφοντάς!!! Μέχρι και τον γάιδαρο έβαψε η καημένη ΧΛΟΗ Χ* με την ελπίδα να τον κάνει ζεβρογάιδαρο! Μήπως και κάνει τη μεγάλη επιχείρηση.
«Φωτογραφηθείτε με μια σπάνια Κερκυραϊκή Ζέβρα!!!
Σπάνιο κομμάτι! Κάντε τα παιδιά σας ευτυχισμένα!»
έλεγε μεταξύ άλλων η διαφημιστική καμπάνια, εεε λάθος… ταμπέλα – ήθελα να πω -στην πλατεία της γειτονιάς! Μα δεν πρόλαβε η ΧΛΟΗ Χ* ούτε ένα Ευρώ να κερδίσει από την επιχείρηση αυτή, γιατί … έβρεξε… Αχ … άτυχη ΧΛΟΗ!
Ευτυχώς όμως που εμφανίστηκε και ο Μπακαλιάρος! Ποιος είναι ο Μπακαλιάρος; Αυτός που θα την κάνει να νιώσει πολύ καλύτερα για το όνομά της. Γιατί το να σε έχουν βαφτίσει Κωνσταντίνο και οι γονείς σου να σε φωνάζουν Μπακαλιάρο είναι σίγουρα πολύ χειρότερο από το ΧΛΟΗ-γρασιδάκι! Πόσο μάλλον όταν σε φωνάζουν Μπακαλιάρο και όμως δεν ξέρεις κολύμπι!
Και ευτυχώς με τη εμφανίσει του Μπακαλ…εεε… Κωνσταντίνου ήθελα να πω περνάει λίγο καλύτερα και πιο ευχάριστα το καλοκαίρι της ΧΛΟΗΣ Χ*.
Γι’ αυτό σου λέω… έχεις νεύρα; «ΧΛΟΗ Χ*». Το φάρμακο για πάσα νόσο του θυμικού!
Μα ας σοβαρευτώ λίγο (μην νομίζετε, σοβαρή ήμουν και ως τώρα, αλλά ας τα πω πιο «επιστημονικά»!)
Ένα άρτιο αισθητικά κείμενο, που δεν έχει τίποτα ακαλαίσθητο, στερεοτυπικό, διδακτικό, μα ΤΙΠΟΤΑ διδακτικό, με πηγαίο (με όλο το βάθος της λέξης) χιούμορ, με αίσθηση της αμεσότητας της γλώσσας και του ύφους, ένα κείμενο που «μιλάει» σε παιδιά και ενήλικες, γιατί έχει αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό που έχει η αληθινή λογοτεχνία: δεν έχει περιορισμό στο αναγνωστικό κοινό της.
Ένα βιβλίο, που είναι το αποτέλεσμα της τέλειας συνεργασίας συγγραφέα και εικονογράφου, με απίστευτου κάλλους και χιούμορ συννεφάκια σε στυλ κόμικ να διανθίζουν το βιβλίο.
Ε, ναι! Έχεις νεύρα; Διάβασέ κι εσύ τη ΧΛΟΗ Χ* της Αλεξάνδρας Κ*!
Η φίλη σου
Αργυρώ Μ*
Υ.Γ. Κι επειδή η καθημερινότητα είναι δύσκολη…. θέλω να ξαναδιαβάσω Αλεξάνδρα Κ*… επειγόντως!!!
