Βιβλία
Είναι κάτι σιωπές… που κάνουν κρότο!
Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη
Τα άδεια κουτιά
Συγγραφέας: Χαρά Ανδρεϊδου
Λιβάνη, 2016
σελ. 445
Τα άδεια κουτιά. Ήδη από τον τίτλο προετοιμάζεται ο αναγνώστης να έρθει σε επαφή με την ερημιά, την μοναξιά, τις ανικανοποίητες ανάγκες που ο καθένας μας κρατάει για τον εαυτό του. Τα άδεια κουτιά παρά την κενότητά τους κάνουν θόρυβο ηχηρό, αβάσταχτα οδυνηρό, αν τυχόν ξεγελαστείς πως τα’ χεις πια «τακτοποιήσει». Ένας άνθρωπος, όπως όλοι η ηρωίδα του, με όνειρα, ελπίδες κι ανάγκη να ανήκει κάπου, να ταιριάξει, να αποδώσει τα μέγιστα. Να βρει το νόημα της ζωής της. Να νιώσει αγαπημένη.
Η Δάφνη είναι μια νέα, σύγχρονη γυναίκα, μόνη, στην κρίσιμη ηλικία των 30 και κάτι. Έχοντας τακτοποιήσει την επαγγελματική της ζωή λαχταρά να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια, να γίνει μητέρα ή τουλάχιστον να βρει τον ιδανικό για εκείνη σύντροφο. Και όχι, δεν ονειρεύεται τον πρίγκηπα που θα τη βγάλει απ΄ την μοναξιά και θα της χαρίσει τον κόσμο. Έναν άνθρωπο που θα τη νιώθει, που θα τη σέβεται, που θα μοιράζεται τη ζωή του μαζί της ψάχνει. Έναν άνθρωπο δικό της για πάντα.
Ο Θέμης είναι ένας άνθρωπος που πληροί τις προδιαγραφές της. Είναι εκείνος που θα μπορούσε να ζήσει μαζί του το όνειρο της κοινής ζωής. Το όνειρο του «για πάντα μαζί». Μόνο που όλα αυτά είναι τα δικά της θέλω, οι δικές της προσδοκίες κι όχι εκείνου. Μπλέκεται λοιπόν στο δικό του παιχνίδι κι αποδέχεται τις ξαφνικές του φυγές και τις επανασυνδέσεις κατά το δικό του πρόγραμμα. Το άδειο κουτί της συντροφικότητας αγανακτεί! Και στη ζωή της μπαίνει ξαφνικά κι ο Ορέστης, ένας αρκετά νεώτερός της άντρας που καταφέρνει να την τραβήξει απ΄ την αναμονή, απ΄ την αφόρητη μοναξιά που της επιβάλλει ο Θέμης. Ο Ορέστης αποδεικνύεται εκτός από φλογερός εραστής κι ένας τρυφερός σύντροφος. Όμως η Δάφνη άλλες ανάγκες της προσπαθεί να καλύψει. Δεν έχει χρόνο για δοκιμές και σχέσεις. Παραμένει μαζί του απολαμβάνοντας μόνο το παρόν, χωρίς σχέδια για το μέλλον. Η ζωή όμως δεν τελειώνει έτσι απλά και το όνειρο ζωντανεύει στο πρόσωπο του Τραϊανού, ενός αρκετά μεγαλύτερού της άντρα που γνωρίζει μέσω διαδικτύου. Τον ερωτεύεται κι ας μην τον έχει συναντήσει. Νιώθει πως ίσως αυτή τη φορά βρήκε τον δικό της άνθρωπο, αυτόν που ζητά η ψυχή της. Κι όταν δώσει και σ αυτόν μια ευκαιρία θα ανακαλύψει γι άλλη μια φορά πως όλοι καλύπτουν τις προσωπικές τους ανάγκες, πάντα στο δικό τους ελεύθερο χρόνο. Κι αυτή θα είναι η αρχή. Το απότομο ξύπνημα απ΄ τον λήθαργο της «αγάπης».
Μια ιστορία ενδοσκοπική, αφιερωμένη στην ανάγκη της συνύπαρξης και της συντροφικότητας. Η Χαρά Ανδρεϊδου άλλωστε χαρακτηρίζεται για την ψυχοσυναισθηματική προσέγγιση των θεμάτων της και την καλοδουλεμένη παρουσίαση των ηρώων της. Μεγάλες οι περιπλανήσεις, απραγματοποίητα τα όνειρα κι ο έρωτας κυρίαρχος αλλά όχι αρκετός για να κρατήσει εφ όρου ζωής τα μάτια της ηρωίδας κλειστά. Ο εκκωφαντικός θόρυβος των άδειων κουτιών θα υπερισχύσει και θα ζητήσει δικαίωση. Κι εκείνη θα ξαναγεννηθεί μέσα απ΄ τις στάχτες της και θα επιλέξει, η ίδια πια, τη ζωή που της αξίζει.
