Τον μπαμπά σου; Τον βλέπεις;

Γράφει η Σοφία Ξανθοπούλου*

Ο κόσμος ρωτάει. Ο κόσμος θέλει να μαθαίνει μα κυρίως θέλει να μαθαίνει για τη ζωή των άλλων.

Αυτή η ερώτηση με ενοχλούσε τόσο πολύ όσες φορές την άκουγα.

Από μικρή είχα μυηθεί στην αξία της διακριτικότητας.

Η μητέρα μου, μού είχε μάθει να μη φέρνω σε δύσκολη θέση κανέναν, να μην ενδιαφέρομαι να ξεζουμίσω τον άλλο συναισθηματικά μα προπαντός να μην έχω την αλαζονεία της σιγουριάς. Γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο στη ζωή. Τη μια τα φέρνει έτσι την άλλη τα φέρνει αλλιώς.

-Τον μπαμπά σου; Τον βλέπεις;

Αιφνιδιαστική η ερώτηση της γειτόνισσας. Μα, εγώ είχα πάει για να της αφήσω κάτι που είχε ζητήσει από τη μαμά μου. Δεν ήμουν προετοιμασμένη να χειριστώ έναν αιφνιδιασμό.

-Ναι, πώς; Βέβαια τον βλέπω…

Ψέμματα. Δεν τον έβλεπα τότε. Κάτι είχε γίνει μεταξύ μας και είχαν ψιλο-παγώσει οι σχέσεις μας.

Πίστεψέ με. Δε με πείραξε τόσο που εκείνη την εποχή δεν έβλεπα τον πατέρα μου, είχα αποσαφηνίσει μέσα μου και είχα εξηγήσει και δικαιολογήσει τα πάντα. Περισσότερο με πείραζε η περιέργεια των άσχετων ανθρώπων. Η διάθεση να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους, η τάση τους να συγκρίνουν τη δική τους ζωή με τη ζωή των άλλων.

****

Είμαι πια μαμά. Νέα μαμά. Στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς συναντήσαμε τη Φανούλα με τη μαμά της. Η Φανούλα έχασε τον μπαμπά της πριν δυο χρόνια και ζει με τη μαμά της. Η Φανούλα είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι, γελαστό και ζωηρό. Η μαμά της είναι το ίδιο γελαστή και χαρούμενη. Η Φανούλα, τοποθέτησε με λαχτάρα το παραμυθάκι στο ταμείο, όταν η ανίδεη  υπάλληλος έριξε τη “βόμβα”:

–Θα το διαβάσετε με το μπαμπά το βράδυ, ε;

H Σοφία Ξανθοπούλου είναι δημοσιογράφος και blogger

Σχολιάστε εδώ!