Βιβλία
Τα παλιά ασήμια
Γράφει η Σωτηρία Παπαρσένη
Τα Παλιά Ασήμια
Μαίρη Κόντζογλου
Μεταίχμιο, 2014
σελ.645
Μια ιστορία για τις χαμένες πατρίδες και την αγάπη ανά τους αιώνες. Καππαδοκία, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη κι η ανταλλαγή πληθυσμών του 1924 μέσα απ’ την ιδιαίτερη πένα της Μαίρης Κόντζογλου.
1899 : Ο Αβραάμ Χατζηαβράμογλου αρραβωνιάζεται την όμορφη Μακρίνα απ’ τη Σινασό και εγκαθίστανται στην Καισάρεια. Η ζωή τούς χαρίζει τέσσερα παιδιά, τη Σεβαστή, τον Πρόδρομο, την Ελισάβετ και τον Συμεών.
1919 : Ο γιάνκης Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ, καθηγητής απ’ τη Βοστόνη, καλείται να διδάξει στο κολλέγιο Ανατόλια, στη Μερζιφούν του Πόντου, κάπου στη Μαύρη Θάλασσα.
2004: Η Έλσα, έχοντας πολύτιμο φυλαχτό το ημερολόγιο της γιαγιάς της, Σεβαστής, κάνει ένα ταξίδι στην ευρύτερη περιοχή της Καππαδοκίας. Τον ίδιο προορισμό έχει κι ο Άλεξ, φωτογράφος απ’ τη Βοστόνη. Οι δυο τους θα συναντηθούν… σαν έτοιμοι από καιρό.
Μυθοπλασία και ιστορικές στιγμές, ταξίδι στο κέντρο της Ανατολής, ήθη και έθιμα, η θρησκεία πάντα σε δεσπόζουσα θέση κι ένας λαός που ποτέ δεν ξεχνά και ποτέ δεν νικιέται. Περιγραφές ζωντανές συνοδεύουν την ντοπιολαλιά που τόσο όμορφα χρησιμοποιεί η συγγραφέας. Οι χαρακτήρες γοητευτικοί, οι τοποθεσίες ζωντανεύουν με τις λεπτομέρειες που τους δίνουν μορφή κι η συνέχεια της ιστορίας γίνεται επιτακτική ανάγκη.
Ένα ταξίδι σε αερόστατο με ηλίανθους στο πρόσωπο κι ένας φωτογράφος μαγεμένος που «φυλακίζει» τις στιγμές. Η ζωή δεν είναι ευθεία γραμμή. Είναι ένας τέλειος, αέναος κύκλος. Τίποτα δεν χάνεται. Όλα τελειώνουν κι όλα αρχίζουν ξανά.
