Υγεία

Το παιδί περπατάει στα δάχτυλα των ποδιών του: Πρόβλημα ή κακή συνήθεια;

By  | 


Γράφει η Παναγιώτα Χ. Ξηρού, Εργοθεραπεύτρια

 

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ;

Το βάδισμα στις μύτες σημαίνει απλά, ότι το παιδί περπατά ή και στέκεται στα δάχτυλα και στο μπροστινό μέρος των πελμάτων του αποφεύγοντας στην επαφή του υπόλοιπου πέλματος με το έδαφος. Αυτό θεωρείται μια φυσιολογική κατάσταση από την οποία μπορεί να περάσει ένα παιδί μεταξύ 2 έως 3 ετών. Μετά τα 3 έτη ωστόσο εάν αυτό συνεχιστεί χωρίς να υπάρχει κάποιος πολύ συγκεκριμένος ιατρικός λόγος (π.χ. εγκεφαλική παράλυση) θεωρείται ιδιοπαθές (δηλ. δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς μπορεί να το προκαλεί) και εξελίσσεται σε μια συνήθεια την οποία το παιδί εγκαθιστά σιγά-σιγά στην καθημερινότητά του.   photo: flickr.com

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΤΟΥΣ;

Το να ορίσουμε τι είναι το περπάτημα στις μύτες είναι κάτι πολύ απλό. Αυτό που δεν είναι καθόλου απλό είναι να ορίσουμε το τι ακριβώς μπορεί να προκαλεί αυτό το πατέ ντο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να αναπτύξει αυτό το πατέντο βάδισης και η έρευνα μέχρι τώρα δεν μας έχει υποδείξει συγκεκριμένους παράγοντες που μπορεί να οφείλονται γιαυτό.

ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΟΙ ΛΟΓΟΙ όπως Απτική Αμυντικότητα, Ιδιοδεκτικά ή και Αιθουσαία προβλήματα μπορεί να οφείλονται για το βάδισμα στις μύτες τόσο όσο και νευρολογικά θέματα όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση και η μυϊκή δυστροφία. Μπορεί το βάδισμα στις μύτες να είναι ίσως σημάδι αυτισμού εφόσον τόσο συχνά το συναντάμε σε παιδάκια του αυτιστικού φάσματος; Μήπως απλώς, το μυϊκό σύστημα στις γάμπες είναι αρκετά ‘’σφιχτό΄΄ ώστε να εμποδίζει τα πέλματα να ακουμπούν αβίαστα στο έδαφος; Είναι κάποια ερωτήματα που έχουμε κατά νου όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με το θέμα.

Το πιο σημαντικό ερώτημα, ωστόσο, ίσως είναι το εξής:

ΤΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ;

Φυσικά και όχι. Τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν αυτό το πατέντο βάδισης εως την ηλικία των 5 ετών, υποδεικνύουν μερικοί ερευνητές. Εάν το παιδί δεν δείχνει άλλα σημάδια αναπτυξιακής καθυστέρησης τότε δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος ανησυχίας. Ως θεραπευτές στο 90% των περιπτώσεων παρατηρούμε το βάδισμα στις μύτες των ποδιών όταν υπάρχουν  θέματα αισθητηριακής επεξεργασίας ή άλλα νευροαναπτυξιακά προβλήματα.

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ/ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ;

Η θεραπεία βασίζεται στην αιτία, στο πόσο ‘’ισχυρή΄΄ είναι αυτή η συνήθεια (π.χ. το παιδί περπατά και στέκεται μόνο με αυτόν τον τρόπο ή το κάνει κάτω από συγκεκριμένους εκλυτικούς παράγοντες) και στο πόσο έχει επηρεάσει το μυοσκελετικό σύστημα του παιδιού (π.χ. ο γαστροκνήμιος μυς έχει γίνει πολύ ΄΄σφιχτός΄΄, υπάρχουν άλλες αλλοιώσεις στο πόδι του παιδιού λόγω αυτού του τρόπου βαδίσματος;).

Οι τρόποι αντιμετώπισης μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • 1.διατατικές ασκήσεις
  • 2.σταθερη περίδεση (π.χ. kinesio taping)
  • 3.ενέσεις botox
  • 4.νάρθηκες για ακινητοποίηση στις σοβαρότερες περιπτώσεις
  • 5.σε μέτριες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν σκληρά μποτάκια ή ειδικά ορθωτικά μέσα στα παπούτσια των παιδιών
  • 6.σε σπάνιες πολύ σοβαρές περιπτώσεις ακολουθείται χειρουργική αντιμετώπιση.

Εάν το πατέντο βάδισης στις μύτες, οφείλεται σε αισθητηριακά θέματα τότε μπορεί η αντιμετώπιση να περιλαμβάνει:

  • Αισθητηριακή Ολοκλήρωση
  • Αισθητηριακή Δίαιτα
  • Πρωτόκολλο βαθιάς πίεσης κατά WILBARGER
  • Βαθιά πίεση και ιδιοδεκτικότητα στα πόδια και τους ώμους.

 

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΑΝ ΔΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ;

Εάν το παιδί σας είναι μεγαλύτερο των 3 ετών και συστηματικά και για ένα εύλογο χρονικό διάστημα (π.χ. 6 μήνες) περπατά στις μύτες των ποδιών συζητείστε το με τον Παιδιάτρό σας ο οποίος είναι ο αρμόδιος να σας κατευθύνει. Τις περισσότερες φορές θα σας πει ότι αυτό είναι απλώς ένα στάδιο το οποίο το παιδί το ξεπερνά .

Σε περιπτώσεις που υπάρχουν και άλλα αισθητηριακά ή και αναπτυξιακά προβλήματα αυτό το θέμα πρέπει να αξιολογηθεί και να αντιμετωπιστεί από Εργοθεραπευτή ή Φυσιοθεραπευτή ή πολλές φορές και από τους δυο.

Πηγή

Σχολιάστε εδώ!