Εκπαίδευση
Οι «σημαντικοί-ασήμαντοι τρίτοι»: Ένα σχόλιο για τις Πανελλήνιες
Γράφει η Παρασκευή Καράπα*
Με αφορμή την περίοδο των Πανελληνίων, θα ήθελα να πω μερικά λόγια στα ίδια τα παιδιά που γράφουν, στους γονείς τους και σε οποιονδήποτε διαβάσει το παρακάτω.
Κατόπιν αρκετής σκέψης και με 32 χρόνια φορτωμένα στην πλάτη, έφτασα στο συμπέρασμα πως είναι σπάνιο, και λίγες οι φορές, οι «σημαντικοί τρίτοι» της ζωής σου να είναι ευχαριστημένοι με την ακαδημαϊκή σου πορεία. Όποια, μα όποια σχολή αποφασίσεις να δηλώσεις, με όποιο τρόπο και να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου, ασχέτως πόνου (σωματικού ή ψυχολογικού), θα σπανίζουν οι άνθρωποι που θα είναι ευχαριστημένοι με σένα και που θα σου ανεβάζουν το ηθικό. Εγώ στάθηκα τυχερή και έχω μια τέτοια οικογένεια, πολλοί όμως όχι.
Το τι θα ακούσεις αγαπητέ μου μαθητή, που μόνο εσύ ξέρεις τι σταυρό κουβαλάς, προσπάθησε να το αγνοήσεις και να προσποιηθείς τον κουφό βάτραχο, μέχρι να φτάσεις στον τελικό σκοπό σου. Οι γλώσσες είναι πολλές και οι ψευτοκριτές περισσότεροι.
Αν δηλώσεις μια σχολή που δεν τους αρέσει διότι δεν κατανοούν καν την ιδιότητά της, ή αρνούνται να το κάνουν, ή απλώς δεν μπορούν λόγω I.Q., θα πουν: «Σιγά, ήταν λίγα τα μόρια γι’ αυτό μπήκε.»
Ωστόσο αν αυτή η σχολή είναι δύσκολη και το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι θα πουν: «Μπήκε, αλλά για να δούμε αν θα την τελειώσει και ποτέ.»
Αν παρόλα αυτά περάσεις στη σχολή των ονείρων σου, που σου το εύχομαι ολόψυχα, μπορεί και να ακούσεις το νεότερο τροπάριο: «Ε και που μπήκε δουλειά δεν θα βρει στην Ελλάδα, θα πρέπει να φύγει έξω. Η ξενιτιά μας τρώει τα παιδιά μας.»
Αν ωστόσο εσύ έρχεσαι από έξω και δίνεις με άλλο σύστημα εξετάσεις θα πουν: «Σιγά, εύκολες είναι οι εξετάσεις με αυτό τον τρόπο, μετά τι θα κάνει στο πανεπιστήμιο, εκεί θα ζοριστεί.»
Και συνεχίζω αγαπητέ μου μαθητή και «σημαντικοί τρίτοι», πως ακόμη κι αν το παιδί σας, ή ο γνωστός/ή σας δεν καταφέρει αυτή τη φορά (γιατί ποτέ δεν είναι αργά) να περάσει, και σκεφτεί να σπουδάσει στο εξωτερικό (Ιταλία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρο, Σλοβακία κι άλλες χώρες που προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα στα παιδιά) και πάλι μα και πάλι δεν θα σας έβρισκαν ευχαριστημένους. Καθώς όταν θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους, κοντά στους συγγενείς τους για να εργαστούν, θα είστε οι πρώτοι που θα τους πετάξετε το λίθο. Εξάλλου, «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», όπως λέει και η παραβολή. Και τα λόγια σας θα είναι τα εξής: «Ε καλά τώρα, Ρουμανία σπούδασε τι να περιμένεις.»
Βλέπεις λοιπόν εσύ κακόμοιρε μαθητή, που δίνεις τη ζωή σου γι αυτό, πως ότι μα ότι και να κάνεις, δεν θα μείνουν ευχαριστημένοι αυτοί οι «σημαντικοί τρίτοι» της ζωής σου;
Τώρα θα μου πεις, υπάρχει και αυτή η μεγαλομανία στις ελληνικές οικογένειες όπου κάνουν διαχωρισμούς και στις χώρες: «Πέρασε Ιατρική και μετά θα πάει για μεταπτυχιακό στην Αμερική ή στην Αγγλία.»
Τότε, ναι; Τότε, τι; Τότε είσαι άνθρωπος; Αλλιώς, όχι; Εσύ η ίδια μάνα δεν ήσουν που στεναχωριόσουν που το παιδί σου φεύγει στο εξωτερικό; Ή μόνο όταν γυρίζουν από Αμερικές και Αγγλίες είναι επιστήμονες και από τις άλλες χώρες όχι; Όχι;
Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια τάξη κι ας σταματήσουμε να πυροβολούμε με ανεγκέφαλες πράξεις, λέξεις και χαζές δικαιολογίες τα νέα παιδιά. Δική τους είναι η ζωή, δικό τους και το μέλλον. Δεν ήρθαν στον κόσμο για να εκπληρώσουν τα δικά σας όνειρα μα τα δικά τους. Το μόνο που χρειάζονται είναι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές περισσότερη αποδοχή, αναγνώριση και στήριξη στα πιστεύω τους!
Κι εσύ αγαπητέ μου μαθητή, άκου μόνο τον εαυτό σου! Οι τελικά «σημαντικοί-ασήμαντοι τρίτοι» της ζωής σου θα είναι πάντα αχάριστοι, και δύσκολα θα κατανοούν τις προσπάθειές σου. Συνέχισε με όλη σου τη δύναμη μέχρι να φτάσεις στον στόχο σου! Καλή σου επιτυχία!
*Η Παρασκευή Καράπα είναι Εκπαιδευτική Ψυχολόγος (MSc)
Τιμήστε μας με ένα like στη σελίδα μας στο facebook parents24.gr – 24 ώρες γονείς,
στο Instagram: https://www.instagram.com/parents24.gr/
